De leegte en de stilte in de landschapschilderijen van Dirk Martens zijn uitdagend. Ze doen dromen van Scandinavische hoogvlakten, van Atlantische eilanden. Vaak zijn ze compleet verzonnen. Bergen en vlakten, strand en branding, verlaten en buiten de tijd.

Ook al is er wat een filosoof het moderne heimwee naar een oud landschap noemt, toch is de schilderkunst van Dirk Martens volgens criticus Frans Boenders 'geen remake van 18de-eeuwse vergezichten. Hij schildert geen illustrerende kunst, maar wil niets anders dan de zuiverheid van zen, met een groot respect voor de Oude Meesters.'

In zijn IJslandsuite drijft Dirk Martens die zoektocht naar leegte en tijdeloosheid tot het uiterste. Structuur en atmosfeer, droom en realiteit, leegte, rust en dreiging komen mooi samen.

Dirk Martens (Antwerpen, 19 oktober 1951) is schrijver en schilder. Hij behaalde in 1976 het diploma licentiaat vertaler Frans-Italiaans, met als eindwerk een Nederlandse vertaling van de roman Le città invisibili van de Italiaanse schrijver Italo Calvino.

Van 1978 tot 2011 werkte hij als redacteur bij de VUM-kranten: tot 1980 als bureauredacteur van De Standaard, van 1980 tot 1996 als stadsredacteur in Antwerpen en ten slotte als cultuurredacteur van Het Nieuwsblad. Van 2002 tot 2011 verzorgde hij elke vrijdag de kunst- en antiekpagina Art in De Standaard en in Het Nieuwsblad/De Gentenaar.

In 2006 werd Dirk Martens genomineerd voor de 1ste internationale prijs voor kunstkritiek van de Stichting de Moffarts, en in 2008 voor de Prijs Geschreven Pers & Multimedia en de Aanmoedigingsprijs Art in the Media 2007 van diezelfde Stichting.

Hij publiceerde de novellenbundels De man die op het perron sprong en De verdoemden en schreef in opdracht enkele boeken over erfgoed en kunst. Zijn Schoonheid van toen - Antiek in de Lage Landen 800-1958 wordt alom geprezen als een indrukwekkend naslagwerk.

In 2010 bleek met een eerste solotentoonstelling dat de schrijver in stilte al jaren landschappen in aquarel schilderde. Na enkele jaren schakelde hij ook over op olie op doek. Het voortdurende contact met de Oude Meesters en de moderne schilderkunst was hem te machtig geworden om niet zelf landschappen te creëren.

De kennismaking met het oeuvre van Sir William Nicholson in de Royal Academy in Londen gaf de doorslag. De ‘lastige eenzaten’ Edvard Munch en Emil Nolde zijn z’n grote voorbeelden.

Werken van Dirk Martens bevinden zich in privébezit in binnen- en buitenland en in het museum van het Slot van Laarne.